Nieuws

De dag begint hier met plenary sessions en daarna kun je naar demonstraties of workshops gaan. De eerste plenary van vanmorgen was From Louisiana to Giza with Love. Johnette Downing reist de wereld rond met haar gitaar en brengt verschillende nationaliteiten tot elkaar met eenvoudige liedjes. Het is bedoeld voor jonge kinderen, die vinden zingen leuk en de teksten zijn dan wel in een andere taal, maar de woorden zijn zo eenvoudig dat ze snel mee kunnen zingen. In de pauze werd ik overvallen door enkele Japannertjes. Ze noemen mij wel eens een Japanner omdat ik zo veel foto's maak, maar hier lopen ze in het echt rond en ze willen met iedereen op de foto. Ik moest uiteraard ook op de foto met twee van die meisjes die tot mijn navel kwamen maar ik ben maar op mijn hurken gaan zitten. Na de foto krijg je een keurig visitekaartje met naam, naam van de school en e-mailadres. Voor de middagpauze was ik in gesprek met een leraar uit Marokko en een van zijn studentes. Zo moest meteen daarna presenteren en ik ben meegegaan. Ze had een project gedaan met mensen in een bejaardentehuis in Marokko. Ze was 17 maar had pas twee jaar Engels gehad, de belangrijkste tweede taal in Marokko is uiteraard Frans. Haar leraar Engels schrijft zelf toneelstukken in het Engels die ze ook echt opvoeren. We eten in het hotel en voor de conferentie moet je een paar minuten lopen naar het echte conferentiegebouw. In dat gebouw is vreemd genoeg geen draadloos internet. Ik kan de verslagjes hier wel maken, maar het posten moet gebeuren tijdens de maaltijden in het hotel. Tijdens de lunch had Keimpe nog een onsmakelijk verhaal over zijn belevenissen op de wc in Senegal maar daarover mag je me alleen privé vragen stellen.